Fleur Ravensbergen

Fleur spreekt vanuit haar brede ervaring in de wereld van conflicthantering. Dit doet ze op een genuanceerde en vooral menselijke manier en ze verliest de complexiteit van de casussen nooit uit het oog. Ze is de gastspreker die wij standaard uitnodigen voor onze honours cursus over conflicthantering en onderhandelen aan de Universiteit van Amsterdam. We weten namelijk dat het altijd een succes zal zijn.

Fleur heeft een heel bijzonder verhaal maar is ook vooral een bijzondere vrouw. Om het goede in de mens te blijven zien ook al kan die persoon iets verschrikkelijks hebben gedaan is een ongelofelijk krachtig iets. Ze neemt je mee op haar reis en op een veilige plek beleef je de missies mee. Op het puntje van je stoel aandachtig luisteren gegarandeerd!

Fleur is een authentieke spreker die open staat voor haar publiek en haar publiek open laat staan voor situaties die voor hen grotendeels onbekend zijn én die tegelijkertijd enorm tot de verbeelding spreken. Als Fleur spreekt en in dialoog gaat is de tijd altijd te kort.

Wat kunnen we in ons doodgewone, dagelijks leven nu leren van een vredesbemiddelaar in gewapende conflicten? Heel veel, zo bleek uit de drie lessen die Fleur met ons deelde. Het werd een indrukwekkend relaas, verteld met hartstocht, dat uitnodigde tot (zelf)reflectie. Een boeiende afsluiting van ons congres.

Fleur is een onuitputtelijke bron van verhalen en ervaringen uit het veld. Die weet ze vervolgens ook nog om te zetten in concrete lessen, zodat het publiek niet alleen geboeid blijft, maar ook echt wat leert.

We hingen aan je lippen. Zo dapper en innovatief, en je stamina en geduld zijn nastrevenswaardig. Eenmaal thuis in Den Haag, heb ik me meteen op jouw boek gestort.

Fleur weet heel goed een groot publiek mee te nemen in haar ervaringen waarin haar kwetsbaarheid en echtheid van het podium afspatten terwijl haar humor de luchtigheid erin houdt. 8 maart jl. vierden we bij de NS Internationale Vrouwendag waarbij de balans in masculine en feminine kwaliteiten centraal stond. Fleur was bij uitstek de vrouw die, door haar jarenlange ervaring als vredesbemiddelaar in een masculiene omgeving, een voorbeeld is van hoe je als vrouw al je kwaliteiten kunt inzetten om de klus te klaren. Aan de hand van drie verschillende ervaringen uit haar werkveld weet Fleur een connectie te maken met het publiek en moeilijke onderwerpen ongekunsteld bespreekbaar te maken.

Fleur zit vol verhalen over haar rijke ervaringen als vredesbemiddelaar. Voor onze cursus Terrorisme: Beeld en Werkelijkheid was het boeiend om een inkijkje te krijgen in de complexe praktijk van praten met gewelddadige actoren.

Het thema van ons festival was Imagine, naar de songtekst van John Lennon. We spraken die avond de ‘dromers’ die zich onstuitbaar inzetten voor die mooiere, betere, eerlijkere, vreedzamere wereld. Fleur Ravenbergen mocht die avond natuurlijk niet ontbreken. Ik ging met haar in gesprek, en ze schreef naar aanleiding van deze avond een opinie-artikel in voor een dagblad. Fleur kan complexe conflicten en vredesprocessen in heldere bewoordingen toelichten. Haar kennis en ervaring wisselt ze mooi af met persoonlijke verhalen, waardoor je het gevoel hebt dat je even bij haar aan de onderhandelingstafel zit.

Ik heb Fleur leren kennen tijdens een training. Iedereen hing aan haar lippen! Haar verhalen zijn intrigerend, intiem en geven je een inkijk in een wereld die normaal verborgen blijft. Geeft je een gevoel van diep respect voor het lef en de inzet die nodig zijn bij vredesonderhandelingen. En dus voor mensen zoals Fleur! Ik was dermate onder de indruk dat ik haar ook heb gevraagd om een keynote en deelsessie te verzorgen tijdens een Circulaire Dialoog die ik voor de provincie Zuid-Holland organiseerde. Dialoog, radicale nieuwsgierigheid en begrip voor andere perspectieven waren elementen die we o.a. wilden meegeven aan de aanwezigen en Fleur paste daar met haar verhaal helemaal bij. Haar woorden waren indringend, kwamen binnen en zetten mensen aan het denken. Precies wat we wilden!

Gisterenavond was ik bij een avond waar Fleur Ravensbergen vertelde over haar ervaringen. Ik hing aan haar lippen. Kijken door de bril van de ander. Je vooroordelen parkeren. De ander als mens blijven zien ondanks dat je weet dat deze verschrikkelijke dingen gedaan heeft… echt verbinden en kunnen incasseren, om kunnen gaan met nuances, kleine successen boeken, veerkracht tonen, je grenzen kennen en voluit open een onderhandeling ingaan… begrijpen. En empathie. Oprechte empathie. Ik was stil van haar verhaal. Een verhaal dat tegelijkertijd ook zo actueel is.